Het sluiten van niet-essentiële werkplekken en het verlengen van thuiswerken zijn de meest effectieve interventies om de verspreiding van Covid-19 te verminderen. Met schoolsluitingen erbij is het een ‘high-impact’ beleid, zo concludeert een internationale studie in het peer-reviewed PLOS One. De drie auteurs bekeken 40 verschillende regimes voor preventie, in 40 landen waaronder vele VS-staten. Ze beschreven de regimes naar 11 verschillende beleidsmaatregelen, elk ingedeeld in vier niveaus van intensiteit. Dat werd in een model afgezet tegen epidemiologische data over nieuwe infecties. De illustratie laat onder meer zien dat het klassieke bron- en contact onderzoek (BCO) in deze pandemie weinig opleverde. Hetzelfde geldt voor het testen en het sluiten van het openbaar vervoer.
De auteurs – twee van Business School Insead, een van de Universiteit van Toronto – benadrukken de noodzaak van voorzichtig interpreteren van deze uitkomsten. Ze baseerden zich op een Oxford database met gegevens over maatregelen en epidemiologie. De matige werking van bijvoorbeeld testen kan ook voortkomen uit onvolkomenheden in die database, c.q. de gelijktijdigheid van maatregelen. Hun model, zo vinden ze, wijst op aanzienlijke mogelijkheden voor een beter begrip van drijvende krachten bij naleving en van variatie in de impact van beleid: nuttig voor toekomstig onderzoek.
Nederlandse werkgeversorganisaties die ‘een testsamenleving’ bepleiten, hoeven dus nog niet te wanhopen. De auteurs concluderen echter ook: “Al met al geeft de analyse aan dat in alle staatkundige eenheden die flink aan de regels voldoen, relatief aanzienlijke sociale kosten moeten worden gemaakt om de COVID-groei tot onder nul te verminderen.”
Het artikel in Plos One 29 december 2020