Vinkjes en kratjes – minister van Gennip over de arbeidsmarkt
Minister Karien van Gennip ziet zich als “de kleindochter van een man die echt niet meer dan twee vinkjes had.” Op de Jaarbijeenkomst van de Goldschmeding Foundation hield ze een speech, op 1 juni verscheen deze op de site van haar ministerie.
Privilege en inclusie
Thema in haar betoog zijn de zeven vinkjes – bekend van het boek van Joris Luyendijk. Dat spreekt haar aan omdat de auteur “.. een ingewikkelde discussie over privilege en inclusie voor iedereen dichtbij heeft gebracht. En vooral inzichten heeft gebracht bij degenen die er zes of zeven hebben.” Ze gebruikt het plaatje van drie mensen die vanachter een houten hek naar een sportwedstrijd proberen te kijken. “De ene persoon is lang, en ziet zo zonder hulp over het hek. De ander heeft aan een kratje genoeg. En de kleinste persoon heeft nog een paar extra kratjes nodig om mee te kunnen doen.” Ze meldt dat zij als minister het vermogen heeft aan mensen kratjes aan te reiken. Ze doet een oproep aan de aanwezigen – volop mensen die beschikken over veel kratjes – dat ook te doen.
Per saldo: de minister vraagt tijd
Zo laat zij zich zien als de minister die alles wil doen om gelijkwaardigheid in kansen te bereiken. In dat licht is de speech van de bewindspersoon toch ook teleurstellend. Ze somt vele staande kwesties op de arbeidsmarkt op. Ze duidt de noodzaak van regels rondom werk vormgeven voor zowel zekerheid voor mensen als voldoende wendbaarheid voor ondernemingen. “We hebben dat niet allemaal morgen geregeld. Hervorming van de arbeidsmarkt is een kwestie van het verzetten van vele bakens. En dat vraagt tijd.”
De vraag rijst of ze de belofte van het kabinet waar gaat maken om vóór de zomer duidelijkheid te geven over de arbeidsmarkt van de toekomst.
