“Het wetsvoorstel niet indienen”. Dat is de vernietigende conclusie van het Adviescollege Toetsing Regeldruk (ATR), over het wetsvoorstel waarbij re-integratie van een ziek gemelde werknemer bij een mkb-werkgever in het tweede jaar exclusief op werkhervatting elders gericht zou kunnen worden. De moeizame uitvoerbaarheid daarvan en de nadelen voor de werknemer zijn al meermalen genoemd in de KoM-nieuwsbrief. Al in de zomer van 2021 (!) beschreven we hoe verschillende betrokkenen uiteenlopende interpretaties gaven over dit voornemen. Het maakt deel uit van het toenmalige middellangetermijnadvies van werkgevers- en werknemersorganisaties en kroonleden in de Sociaal-Economische Raad. Daarom heeft het wetsvoorstel van demissionair minister van Gennip nog steeds kans.
Argumenten te wegen
Het ATR is een van de adviesorganen die gehoord moeten worden voordat de regering een wetsvoorstel kan indienen bij het parlement. Dit “gehoord” moet u letterlijk-juridisch lezen: de regering is verplicht advies te vragen maar niet verplicht dit op te volgen. Wel moeten de argumenten gewogen worden. Het ATR wijst onder meer op het tekort aan verzekeringsartsen, en constateert lastenverhoging voor het mkb. Beide waren twee jaar geleden ook al in te schatten. Ongetwijfeld is deze argumentatie meermalen gewisseld tussen Van Gennip en de polderpartijen. De bewindspersoon heeft doorgezet. Te verwachten is dat ze nu ook doorzet, tenzij bijvoorbeeld MKB-Nederland suggereert dat niet te doen.
Eén jaar loondoorbetaling
Het ATR adviseert een eenvoudiger oplossing te zoeken, zoals één in plaats van twee jaar loondoorbetaling bij ziekte. Daarover hebben polderpartijen nooit overeenstemming kunnen bereiken, het zou het stelsel duurder maken voor met name grote bedrijven en instellingen, en re-integratiekansen voor alle werknemers waarschijnlijk verminderen. Het is niet kansrijk als MKB-Nederland deze discussie heropent.
Bredere context
Het lijkt evenmin waarschijnlijk dat MKB-Nederland afziet van het plan ‘2e jaar, 2e spoor’. Werkgeversorganisatie AWVN zegt nu er wél potentie in te zien. “Voor kleinere werkgevers neemt het een deel van de onzekerheid weg,’ zegt een woordvoerder. ‘Met de huidige krapte op de arbeidsmarkt maken ze nauwelijks kans een vervanger te vinden als die weet dat-ie mogelijk weer weg moet.” Aldus het Financieele Dagblad 20 november.
Dit wetsvoornemen is niet het enige dat lastig uitvoerbaar is. De gedachte verplichte verzekering arbeidsongeschiktheid voor zzp’ers is al bijna vijf jaar in de maak. Van Gennip verwacht het voorjaar 2024 in te dienen. Terwijl iedereen weet dat de Belastingdienst nauwelijks capaciteit heeft voor uitvoering. De FNV was en is groot voorstander.
Nieuw scenario
Een nieuwe Tweede Kamer kan het zich moeilijk veroorloven de werkgevers- en werknemersorganisaties tegen de haren in te strijken. Wordt het dan een nieuw scenario om de twee voorstellen van de agenda af te voeren? Daarvoor lijkt het nu te laat. Maar een variant hierop is heel wel denkbaar: een flinke bijdrage uit de Rijkskas om de nadelen van de wetten te compenseren voor betrokkenen. Kleine en middelgrote werkgevers betalen sinds enkele jaren al een fors lagere premie arbeidsongeschiktheid, zonder dat daar enige verplichting – zoals contracteren van arbodienstverlening – tegenover staat. Never a dull moment rond de arbodienstverlening.
Het Financieele Dagblad 20 november
foto NOS-nieuws